Ustawa “antyterrorystyczna”

Przeglądam sobie tę straszliwą kobyłę, którą jest ustawa “antyterrorystyczna” i niesamowicie bawi mnie, że daje ona szefowi ABW prawo praktycznie nieograniczonej inwigilacji dowolnej osoby przez trzy miesiące (bez kontroli sądowej, ale za to pod nadzorem prokuratora generalnego, normalnie boki zrywać), ale jednocześnie wyraźnie stwierdza, że ta możliwość dotyczy osób “niebędących obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej”.

Tak więc znajoma mojej matki, pani Jacha, schorowana osoba w średnim wieku, z wykształcenia lekarz ginekolog, z zawodu sprzątaczka, w Polsce przebywająca w trybie tzw. pobytu tolerowanego, musi się liczyć z tym, że jakiś kolesław będzie podsłuchiwał jej rozmowy telefoniczne z moją matką (a więc tym samym również rozmowy mojej matki z nią), a później tych nagrań nie wyrzuci (jeśli dobrze zrozumiałem, to jedynie prokurator generalny może mu kazać to zrobić), ponieważ tak się składa, że bracia pani Jachy w swoim czasie dużo strzelali do Rosjan.

Natomiast mój, za przeproszeniem, kompletnie pierdolnięty kolega po fachu Maciej, który zna na pamięć formaty numerów seryjnych różnych broni, w wolnym czasie uprawia paintball i bardzo lubi opowiadać, jak to by sobie postrzelał do tych i owych, jest kryty.

Szczególnego posmaku dodaje temu porównaniu fakt, że pani Jacha ma córkę, obecnie już pełnoletnią. Córka pani Jachy jest niesamowicie łagodnym i skrupulatnym dziewczęciem o ciemnej karnacji, rozbrajającym uśmiechu i tzw. “cygańskiej” urodzie. Mówi biegle w czterech czy pięciu językach, w tym oczywiście po polsku, bo się tu wychowała. Prawdopodobnie w tej chwili już ma polskie obywatelstwo i oczywiście jest mniej więcej takim samym zagrożeniem terrorystycznym co ja. Ale co ją już w szkole nawyzywano od terrorystek, to jej, a teraz pewnie jest gorzej.

republikacja z facebook.com/jzwesolowski/posts/648905631957443